ကိုယ္ဟန္အမူအရာျဖင့္ အဂၤလိပ္စကားေျပာၾကမယ္
- Posted by Myanmar Network on May 29, 2012 at 11:04 in အဂၤလိပ္စာ သိေကာင္းစရာ အျဖာျဖာ
- Send Message View Discussions
စကားေျပာတဲ့အခါ စကားလံုးေတြကိုတင္ အသံုးျပဳတာ မဟုတ္ပါဘူး။ မ်က္ႏွာအမူအရာ၊ လက္ဟန္၊ ကိုယ္ဟန္ အမူအရာေတြကိုပါ အသံုးျပဳၿပီး ဆက္သြယ္ေျပာဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ဟန္အမူအရာ ဘာသာစကား ဒါမွမဟုတ္ ဘာသာစကားမဟုတ္ေသာ ဆက္သြယ္ေျပာဆိုမႈလို႕ ေခၚႏိုင္ပါတယ္။ ဘာသာစကား မဟုတ္ေသာ ဆက္သြယ္ေျပာဆိုမႈမွာ ကိုယ္ဟန္အမူအရာသာမက လက္ဟန္အမူအရာ၊ မ်က္လံုးခ်င္း ၾကည့္ျခင္း အပါအ၀င္ မ်က္ႏွာအမူအရာ၊ အသံကို အသံုးျပဳတဲ့ နည္းလမ္း ေတြလည္း ပါ၀င္တယ္။ ဆက္သြယ္ေျပာဆိုမႈ အားလံုးရဲ႕ ၆၀% ကေန ၈၀% အထိေလာက္ကို ဘာသာစကားမဟုတ္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႕ ဆက္သြယ္တာျဖစ္တယ္လို႕ စိတ္ပညာ႐ွင္ေတြက ခန္႕မွန္းထားတယ္။ ဘာသာစကား မပါဘဲ ဆက္သြယ္ေျပာဆိုတဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳး႐ွိပါတယ္။ စိတ္ခံစားမႈ၊ သေဘာထား၊ စိတ္အေျပာင္းအလဲ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ ဆႏၵေတြကို စကားလံုးေတြနဲ႕ ေျပာတာထက္ ဘာသာစကား မဟုတ္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႕ ျပသတာက အမ်ားႀကီး ပိုၿပီး ထိေရာက္မႈ ႐ွိပါတယ္။
ဘာသာစကား မဟုတ္ဘဲ ဆက္သြယ္ေျပာဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအခ်က္ေတြ မ်ား႐ံုတင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆက္သြယ္မႈ အရည္အသြးကလည္း ျမင့္မားပါတယ္။ ဥပမာ လူတစ္ေယာက္က ေကာင္းတာေျပာေနေပမယ့္ မ်က္ႏွာက မေကာင္းတဲ့ အမူအရာကို ျပေနရင္ ဘယ္ဟာကို အတည္ယူမလဲ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဘာသာစကား မဟုတ္တဲ့ မ်က္ႏွာအမူအရာကို အတည္ယူတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႕ဘဲ သူေျပာတဲ့ စကားက အရာမေရာက္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေန႕စဥ္ စကားေျပာဆိုရာမွာ ေအာင္ျမင္မႈ ရခ်င္ရင္ ကိုယ္ဟန္အမူအရာနဲ႕လည္း ေျပာဆိုတတ္ဖို႕ လိုအပ္တယ္။
ပထမဦးဆံုး အေထြေထြအၾကံဥာဏ္ေပးပါမယ္။ အဓိက လုပ္ရမွာက သက္ေတာင့္သက္သာနဲ႕ သဘာ၀က်က် ေနဖို႕ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ဟန္အမူအရာကို အသံုးျပဳဖို႕ ႀကိဳးစားလြန္းေနရင္လည္း သဘာ၀မက်ဘဲ ျဖစ္တတ္တယ္။ တမင္လုပ္ယူသလို မျဖစ္ေစဘဲ ကိုယ္ဟန္အမူအရာက ေျပာတဲ့စကားေနာက္ကို သဘာ၀အတိုင္း အံ၀င္ခြင္က် ျဖစ္သြားပါေစ။ ေကာင္းတာေျပာရင္ မ်က္ႏွာ၊ ခႏၶာကိုယ္နဲ႕ လက္ေတြကလည္း ေကာင္းတာကိုဘဲ ေဖာ္ျပရမယ္။ ၀မ္းနည္းရင္ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ပူရင္ မ်က္ႏွာ၊ ခႏၶာကိုယ္နဲ႕ လက္ေတြလည္း စိတ္ပူတာကို ေဖာ္ျပရမယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို စဥ္းစားၿပီး ဆက္သြယ္ေျပာဆိုဖို႕ ခႏၶာကိုယ္ကို အသံုးျပဳႏုိင္ပံုကို သတိျပဳေနမယ္ဆုိရင္ ပိုၿပီး သဘာ၀က်လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
တိတိက်က် ေျပာရေအာင္။ လက္ဟန္အမူအရာ ဆုိပါေတာ့။ လက္ဟန္အမူအရာနဲ႕ အဓိကအခ်က္ေတြကို အေလးအနက္ ေဖာ္ျပႏုိင္ပါတယ္။ အဓိကအခ်က္ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္႐ွိသလဲ သတိျပဳမိေအာင္ ေဖာ္ျပႏိုင္ပါတယ္။ အေၾကာင္းအရာ ေျပာင္းလဲတဲ့အခါ အခ်က္ျပႏုိင္ပါတယ္။ လက္ကို သိသိသာသာ လႈပ္႐ွားလိုက္ျခင္း၊ ဒါမွမဟုတ္ လက္ႏွစ္ဘက္ကို အက်ယ္ႀကီး ခြာျပလိုက္ျခင္းျဖင့္ ေျပာေနတဲ့ စကား အေရးႀကီးေၾကာင္း အခ်က္ျပႏုိင္ပါတယ္။ လက္ေခ်ာင္း ႏွစ္ေခ်ာင္းထဲနဲ႕ေတာင္ အ႐ြယ္အစားကို ေဖာ္ျပႏုိင္တယ္။ လက္ညိႇဳးနဲ႕ လက္မ အကြာအေ၀းနဲ႕ ေဖာ္ျပႏိုင္တယ္။ အားေကာင္းတဲ့ စိတ္ခံစားမႈကို ေဖာ္ျပခ်င္ရင္ လက္ခုပ္တီး ႏုိင္တယ္ ဒါမွမဟုတ္ (တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ထိုးေတာ့မယ့္အတုိင္း) လက္သီးဆုပ္ၿပီး စားပြဲကို ထုႏုိင္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္း တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ႀကိဳဆိုေၾကာင္း ျပသခ်င္ရင္ လက္ဖ၀ါးကို အေပၚကထားၿပီး လက္ဆန္႔တန္းႏုိင္တယ္။ ေဘးမွာထိုင္ေစခ်င္ရင္ လက္ကို ခံုဆီ ဦးတည္ၿပီးေ႐ႊ႕ျပႏုိင္တယ္။
ေနာက္ၿပီး လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ ေရတြက္ျပႏုိင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သတိေတာ့ ထားရမယ္။ တစ္ႏုိင္ငံနဲ႕ တစ္ႏိုင္ငံ လက္ေခ်ာင္းနဲ႕ ေရတြက္ပံု မတူတာေတြ ႐ွိပါတယ္။ ဥပမာ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံမွာ ၁ ကို လက္ညႇိဳးကေန စၿပီး မေရတြက္ဘူး။ လက္မကို ေထာင္ၿပီး ေရတြက္တယ္။ ဂ်ပန္မွာက်ေတာ့ လက္ ၅ ေခ်ာင္းေထာင္ၿပီး လက္မကို ေအာက္ဖက္ေကြးျပရင္ ၁ လို႕ ဆိုလိုတယ္။ (က်န္တဲ့လက္ေခ်ာင္း ၄ေခ်ာင္းက အေပၚေထာင္ေနမယ္။) အ႐ႈပ္အေထြး ျဖစ္လာႏုိင္တဲ့အတြက္ အေရအတြက္ကို ေျပာတဲ့အခါ လက္ဟန္ တစ္ခုထဲနဲ႕ မေျပာမိဖို႕ သတိထားပါ။ စကားလံုးနဲ႕လည္း အေရအတြက္ကို ေျပာမွ နားေထာင္တဲ့သူ နားလည္ဖို႕ ေသခ်ာမွာျဖစ္တယ္။
အခ်ိဳ႕ လက္ဟန္အမူအရာေတြက အသံုးမ်ားပါတယ္။ ႏႈတ္ဆက္ဖို႕ လက္ေ၀ွ႕ရမ္းျပတာမ်ိဳး၊ လက္ညႇိဳး လက္မနဲ႕ ၀ိုင္းျပၿပီး အိုေကလို႕ ျပတာမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတာင္မွဘဲ အခ်ိဳ႕ႏုိင္ငံေတြမွာ ဆဲသလို ျဖစ္တတ္ေသးတယ္။ အသံုးမ်ားတဲ့ အမူအရာ ျဖစ္ေပမယ့္ သတိထားသံုးသင့္တယ္။ အမူအရာ တစ္ခုကို တစ္ကမၻာလံုးက လူေတြအားလံုး အဓိပၸာယ္တစ္မ်ိဳးတည္း ေကာက္ယူၾကတယ္လို႕ မထင္မွတ္သင့္ဘူး။ အေျခခံ အမူအရာေတြကိုေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ သံုးလို႕ ရတတ္ပါတယ္။ နားေထာင္တဲ့သူက တံု႔ျပန္တာကို ၾကည့္ေနၿပီး အမူအရာတစ္ခုကို တံု႔ျပန္ပံု ဆန္းေနရင္ စကားနဲ႕ ဆိုလိုရင္း အဓိပၸာယ္ကို ထပ္ေျပာေပးပါ၊ အမူအရာကိုလည္း ေျပာင္းေပးပါ။
ေန႕စဥ္ ဆက္သြယ္ေျပာဆိုရာမွာ မ်က္ႏွာအမူအရာေတြကိုလည္း အသံုးမ်ားတယ္။ အဂၤလိပ္လို ေျပာတဲ့အခါ နားေထာင္သူကို မၾကာမၾကာ ခပ္ျပံဳးျပံဳး ေျပာတာ ေကာင္းပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ စိတ္၀င္စားစရာကို ေျပာလာရင္ နဲနဲေတာ့ ျပံဳးသင့္တယ္။ တကယ္စိတ္ပါ၀င္စားေၾကာင္း ျပသတဲ့အေနနဲ႕ ေခါင္းကိုလည္း ၿငိမ့္သင့္တယ္။ မၾကာမၾကာ "Uh huh" (အာဟာ)၊ "mmmm" (အင္း) စသည္ျဖင့္ သေဘာတူေၾကာင္း ျပတဲ့ အသံေတြ ျပဳသင့္တယ္။ နားေထာင္ေနေၾကာင္း တစ္ဖက္သား သိေစတဲ့ အသံေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အေရးႀကီးဆံုးကေတာ့ နားေထာင္ေနခ်ိန္မွာ မ်က္လံုးခ်င္း ဆံုၿပီး ၾကည့္ေနဖို႕ ျဖစ္တယ္။ ကိုယ္က စကားေျပာတဲ့အလွည့္မွာ ေျပာေနတံုး တစ္ခါတစ္ခါ တစ္ျခားကို ၾကည့္လို႔ ရပါတယ္။ ဘာေျပာရမလဲ စဥ္းစားဖို႕ပါ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္က နားေထာင္တဲ့အလွည့္မွာေတာ့ ေျပာသူကို အၿမဲ ၾကည့္ေပးရပါတယ္။ အျခားကို မၾကည့္ရပါဘူး။ (မ်က္လံုးနဲ႕ ေ႐ွာင္ဖယ္တာမ်ိဳး မလုပ္ရပါဘူး။)
မတ္တပ္ရပ္အေနအထားမွာ တစ္စံုတစ္ဦးနဲ႕ စကားေျပာမယ္ဆုိရင္ ေျပာသူနဲ႕ မနီးလြန္း မေ၀းလြန္းတဲ့ ေနရာမွာ ရပ္ရပါမယ္။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္တဲ့ အေနအထားမွာ ရပ္ပါ။ စကားေျပာေနသူမ်ား အၾကား ပံုမွန္ အကြာအေ၀းက တစ္ႏိုင္ငံနဲ႕ တစ္ႏိုင္ငံ မတူတဲ့အတြက္ သတိနဲနဲ ထားဖို႕ လိုတယ္။ ျပင္သစ္လို၊ စပိန္လို ဥေရာပ ေတာင္ပိုင္းႏုိင္ငံက လူေတြ စကားေျပာရင္ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြထက္ အနီးကပ္ၿပီး ေျပာေလ့ ႐ွိတယ္။ ေဆာ္ဒီအာေရဗ်လိုမ်ိဳး အာရပ္ႏုိင္ငံေတြက လူေတြ ဆိုရင္ေတာ့ ပိုၿပီးေတာင္ အနီးကပ္ေသးတယ္။ ကမၻာတစ္၀န္း ႏုိင္ငံအသီးသီးက လူေတြနဲ႕ ေတြ႕ဆံု စကားေျပာတိုင္း ကိုယ့္အျပဳအမူကို သူတို႔နဲ႕တူေအာင္ လုိက္ၿပီး ေျပာင္းဖို႕ မဟုတ္ေပမယ့္ နားလည္မႈ လြဲမွားႏုိင္ေျခ႐ွိတယ္ဆိုတာ သတိ႐ွိဖို႕ ျဖစ္ပါတယ္။
မတ္တပ္ရပ္ စကားမေျပာဘဲ ထိုင္စကားေျပာတယ္ဆုိပါေတာ့။ ဒါဆို ခႏၶာကိုယ္ကို ေျပာသူဘက္ နဲနဲ ေစာင္းျခင္းအားျဖင့္ တစ္ဘက္သားရဲ႕စကားကို နားေထာင္လိုျခင္း၊ လက္ခံလိုျခင္းကို ျပသႏုိင္ပါတယ္။ လက္ပိုက္မထားပါနဲ႕။ လက္ပိုက္တာဟာ လူအေတာ္မ်ားမ်ားအတြက္ ေအးစက္တဲ့ ရန္လိုတဲ့ အမူအရာ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ပိုက္မယ့္အစား လက္ႏွစ္ဘက္ကို ဒူးေပၚတင္ထားပါ။ ဒါမွမဟုတ္ လက္တစ္ဘက္ကို ဒူးေပၚတင္ၿပီး က်န္တစ္ဖက္ကို ေဘးဘက္မွာ ထားပါ။ တစ္ခါတစ္ခါ ဆႏၵ႐ွိရင္ ခဏေလာက္ လက္ပိုက္လို႔ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အၾကာႀကီး လက္ပိုက္မထားနဲ႔။ လက္ကို မၾကာမၾကာ အေနအထား ေျပာင္းေနေသးသေ႐ြ႕ တစ္ဘက္သားအတြက္ အဖက္မလုပ္ခ်င္ဘူး လို႕ ထင္စရာ မျဖစ္ပါဘူး။
ဘာသာစကားကို အသံုးမျပဳဘဲ ဆက္သြယ္ရာမွာ ခႏၶာကိုယ္ အမူအရာနဲ႕ ဆက္သြယ္တဲ့ နည္းလမ္းေတြကေတာ့ ထင္႐ွားပါတယ္။ အဲဒီ နည္းလမ္းေတြအျပင္ အသံကိုလည္း လိုသလို အသံုးျပဳႏုိင္ေသးတယ္။ အသံနိမ့္ျမင့္၊ အတိုးအက်ယ္၊ အသံစူး႐ွမႈ မတူညီရင္ အဓိပၸာယ္လည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ထြက္ႏုိင္တယ္။ စကားေျပာတာမဟုတ္ဘဲ အသံျပဳၿပီးေတာ့လည္း စိတ္ခံစားမႈနဲ႕ သေဘာထားကို ေဖာ္ျပႏုိင္ေသးတာဘဲ။ စကားလံုးေတြနဲ႕ အဲဒီစကားလံုးေတြကို ေျပာတဲ့ အသံနဲ႕ ေပါင္းလိုက္ရင္ အဓိပၸာယ္ မ်ိဳးစံု ေဖာ္ျပဖို႕ အမ်ားႀကီး နယ္က်ယ္သြားပါတယ္။ အားေကာင္းတဲ့အသံနဲ႕ ေျပာရင္ မိမိကိုယ္ကို ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈကို ေဖာ္ျပတယ္။ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ အသံနဲ႕ ေျပာရင္ ရင္းႏွီးကြၽမ္း၀င္မႈ ဒါမွမဟုတ္ လူမသိေအာင္ေျပာလိုျခင္းကို ျပတယ္။ အသံက်ယ္၊ အသံစူး (ဥပမာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေအာ္ဟစ္ျခင္း) က စိတ္ပူစိတ္လႈပ္႐ွားျခင္းကို ျပတယ္၊ အသံနိမ့္ဆိုရင္ေတာ့ ေမာပန္းေနတယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္အားမထက္သန္ဘူးလို႕ သိႏုိင္တယ္။
အဂၤလိပ္ဘာသာစကား သင္ယူသူအားလံုး ကိုယ္ဟန္အမူအရာဘာသာစကားကိုလည္းမျဖစ္မေန သင္ယူဖို႕ လိုအပ္တယ္။
Speak English with Body Language ေဆာင္းပါးအားဆီေလ်ာ္သလို ဘာသာျပန္ဆိုထားပါသည္။
© 2012 Created by Myanmar Network.
Find us on Google map | Share us on Facebook | Follow us on Twitter | Terms of use | Tips for account security | Number of page views:
No comments:
Post a Comment